مقدمه هارمونی - چهاربخشی کردن آکوردها

تعریف هارمونی : هارمونی دانشی است که از خصوصیات آکوردها و توانائی پیوندشان با یکدیگر با توجه به ارزش های ساختمانی ملودیک و وزنی آنها سخن میگوید. 

به عبارت دیگر علم هماهنگی ( هارمونی ) از طرز ترکیب کردن سارشها و کیفیت اتصال و ارتباط آنها گفتگو میکند. 

چهاربخشی کردن آکوردها :  

مسائل هماهنگی ( هارمونی ) را همیشه از نظر آواز گروهی ( کر ) چندصدائی ( هارمونیزه ) می کنند . آواز گروهی معمولا از چهار نوع صدای گوناگون زنان و مردان با نامها و محدوده های زیر تشکیل میشود. 

               

چندصدائی کردن آکورد به منظور خواندن هر بخش بوسیله یکی از محدوده های صوتی چهارگانه فوق توسط گروه کر می باشد. .....

به ادامه مطلب دقت کنید:

تعریف هارمونی : هارمونی دانشی است که از خصوصیات آکوردها و توانائی پیوندشان با یکدیگر با توجه به ارزش های ساختمانی ملودیک و وزنی آنها سخن میگوید. 

به عبارت دیگر علم هماهنگی ( هارمونی ) از طرز ترکیب کردن سارشها و کیفیت اتصال و ارتباط آنها گفتگو میکند. 

چهاربخشی کردن آکوردها :  

مسائل هماهنگی ( هارمونی ) را همیشه از نظر آواز گروهی ( کر ) چندصدائی ( هارمونیزه ) می کنند . آواز گروهی معمولا از چهار نوع صدای گوناگون زنان و مردان با نامها و محدوده های زیر تشکیل میشود. 

               

چندصدائی کردن آکورد به منظور خواندن هر بخش بوسیله یکی از محدوده های صوتی چهارگانه فوق توسط گروه کر می باشد. 

در مورد آکوردهای سه صدائی میبایست یکی از نتهای آکورد را در یکی از بخشها تکرار کنیم. 

بهترین صدا برای تکرار ( دوتائی کردن - دوبل کردن - مضاعف کردن ) پایه آکورد می باشد. 

تکرار سوم و پنجم آکورد در صورتی امکان دارد که به تناسب حرکت صداها تکرار پایه امکان پذیر نباشد. 

نکته : از دوبل کردن پایه تریاد محسوس ( منظور تریادی که روی نت محسوس گام تشکیل میشود) باید خودداری نمود. معمولا تریاد محسوس را به حالت معکوس دوم می نویسند و اجرا می کنند . 

نکته : از دوبل نت محسوس به عنوان سوم آکوردیکه روی درجه پنجم گام تشکیل شده است باید پرهیز نمود اما گاهی به عنوان پنجم آکورد تشکیل شده روی درجه سوم گام دوبل  میشود. 

نکته : در نوشتن آکوردها بصورت چهار بخشی معمولا نتی را تکرار میکنند که از اهمیت بیشتری برخوردار باشد. بنابراین تکرار درجات تنال به بقیه ترجیح داده میشود . 

یاداوری : نتها یا درجات تنال ، درجات اول و چهارم و پنجم هستند و آکوردهائیکه روی این درجات تشکیل میشود را آکوردهای تنال میگویند . 

- در هارمونی هرکدام از قسمتهای چهارگانه را یک بخش گویند. هرکدام از بخشها هم یک نام دارند.  

                      

بخش فوقانی ( دونت سوپرانو و آلتو) را بخش بالا می نامیم.  

بخش تحتانی ( نتهای تنور و باس ) را بخش پائین و دونت آلتو و تنور را بخش میانی می نامیم. 

دوبخش بالا و پائین را جمعا بخشهای دوسو مینامیم. 

سوپرانو را بخش اول ، آلتو را بخش دوم ، نتور را بخش سوم و باس را بخش چهارم می گوئیم. 

فضاگذاری :    نتیجه یک فضاگذاری خوب برای یک آکورد چهار بخشی نوشته شده، صدائی روشن و متعادل است . 

چگونگی توزیع نتها در یک آکورد ، خصوصیاتی چون خوش صدائی ، درخشندگی و فشردگی را تعیین می کنند. 

در معمولی ترین ترکیب یک آکورد،فواصل بزرگتر در پائین و فواصل کوچکتر در بالا قرار می گیرند. 

فاصله نتهای سازش نباید زیاد از هم دور و یا خیلی به هم نزدیک باشند تا در نتیجه سازش خوش بانگ و اثر آن در گوش شنونده مطلوب و خوش آیند شود. 

- فاصله میان دوبخش مجاور نباید از اکتاو تجاوز کند به استثنای دو بخش تنور و باس که میتوانند فاصله ای تا دو اکتاو را نیز داشته باشند. 

علت این مطلب را میتوان اینطور بیان کرد که نتهای بم زود و راحت با هم ترکیب می شوند اگر زیاد نزدیک هم باشند درست از هم متمایز نمی شوند و بهتر است آنها را از هم دورتر نوشت . 

      

 در نوشتن هارمونی چهاربخشی چنانچه هریک از بخشها بروی یک حامل جداگانه نوشته شوند 

آنرا پارگان فراخ ( open score ) می نامند . 

ولی برای صرفه جوئی اغلب از پارگان مختصر ( short score ) یعنی دو حامل با کلیدهای سل و فا ی خط چهارم برای بخشهای چهاگانه استفاده میشود.